Heinrich Rudolf Hertz, 22 Şubat 1857 senesinde Hamburg’da dünyaya geldi. Babası Gustav Ferdinand Hertz, sonradan Hıristiyan olmuş bir yahudidir.
Hamburg’da ve Oberlandsgerichstrat’da avukatlık yapmış ve 1887 senesinden bu yana de hukuk idaresinin başkanlığına geçmiştir. Annesi Anna Elizabeth Hertz ise Frankfurtlu doktor Pfefferkorn’un kızıdır.
1875 senesinde özel bir okulda yalnızca bir yıllık bir çalışmanın sonunda, okulunu bitirip üniversiteye başlaması için geçmesi gereken Abitur sınavını birincilikle geçmiştir.
Bu zamanda doğa bilimlerine karsı olan ilgisi artmıştır ve ailesine ait olan atölyede mekanik teçhizatlar üretmek hususunda pratik bilgiler edinmiştir. Ayrıca Arapça öğrenmek hususunda gayret göstermiştir.
Okulu bittikten sonra Heinrich Hertz, mühendislikle alakalı pratik deneyimini arttırmak için Frankfurt’a gitmiştir. Sonra 1876-1877 senelerı içinde askeri hizmetini gerçekleştirmek için Berlin Demiryolu Alayı’na katılmıştır. Askeri hizmeti bittikten sonra Münih Üniversitesi’nde bir yıl geçirmiştir.
Oradayken akademik ve bilimsel bir kariyere sahip olmaya karar vermiştir ve bundan dolayı Frankfurt’a mühendislik eğitimi almaya gitmemiş, bilimsel çalışmalarına devam etmek üzere Berlin Üniversitesi’ ne gitmiştir.
Oradaki hocaları, o zamanın en ileri gelen fizikçileri olan Gustav Kirchhoff ve Herman von Helmoltz’ tu. 1880 senesinde elektromanyetik indüksiyonla alakalı teziyle fizik doktorasını almıştır. Bunun sonrasında üç yıl boyunca Herman von Helmoltz’ un asistanlığını yapmıştır.
1883 senesinde Hertz, Kiev Üniversitesinde teorik fizik alanında konferanslar vermeye başlamıştır. Kiev’de çalışmaları için yeterli laboratuar ortamı olmamasına rağmen, fizikle alakalı daha çok teorik görüş üretmiştir.
Burada James Clerk Maxwell’ in yeni geliştirdiği elektromanyetik teori üzerine de çalışmalarda bulunmuştur. Maxwell’ in teorisi sıradışı mekanik fikirler üzerineydi ve evrensel olarak kabul görmemişti. Bu sıralarda bir başka bilim adamı Michelson, Morley’in yardımıyla zekice deneyler yaparak Maxwell’in teorisini geliştirmekteydi. Hertz de Maxwell’ in denklemlerini yeni bir metotla türetmiştir. Bu metotla denklemler daha modern bir hal almıştır.
1885 senesinde, daha 28 yaşındayken, Heinrich Hertz, Karlsruhe Üniversitesi’ de fizik profesörü olarak atanmıştır. Karlsruhe Üniversitesi’ de ilk zamanlarında Hertz elektriksel fenomen ve elektriksel teçhizatla alakalı araştırmalardan parçalar içeren çalışmalar yapmıştır. Bu araştırmalar onun en ünlü deneylerini içerir.
1886 senesinde, Hertz, Karlsruhe Üniversitesindeki profesörlerden birinin kızı olan Elizabeth Doll ile evlenmiş ve iki kızı olmuştur.
Hertz’in kariyeriyle alakalı enteresan bir not da sudur ki, 1887 senesinde, ultraviyole radyasyonun, bir metal yüzeyindeki elektronları açığa çıkarması sırasında bir araya gelen fotoelektrik etkiyi keşfetmiştir. Lakin her ne kadar özünü kavramış olsa da bu konuyla alakalı çalışmalarını sürdürmemiştir. Bu konuyu, diğerlerine, araştırıp açıklamaları için bırakmıştır.
1888 senesinde, Hertz, fizik sınıfının bir kösesinde bir çeşit elektrik devresi tercih ederek elektrik dalgaları üretmiştir. Devre, içinde elektriksel kıvılcımların geçmesi için ufak bir boşluk olan metal bir çubuk içermektedir.
Elektriksel kıvılcımlar boşluktan geçerken çubukta yüksek frekansta şiddetli salınma hareketi gözlenmiştir. Hertz bu dalgaların havada yayıldığını, bu dalgaları biraz uzak mesafede kurduğu benzer bir devre ile meydana çıkartarak ispatlamıştır.
Ayrıca Hertz bu deneyle, bu dalgaların ışık gibi yansıma, kırılma detaylarına sahip olduklarını ve en önemlisi onların da ışıkla eş bir hıza sahip olduklarını fakat çok daha büyük dalga boylarına sahip olduklarını keşfetmiştir.
Bunun dışında Hertz, elektriksel iletkenlerin bu dalgaları gösterdiğinin ve bu dalgaların içbükey yansıtıcılarla odaklanabileceğinin altını çizmiştir. Hertz bir çok yalıtkanın dalgaların çoğunu geçirdiğini bulmuştur. Bu dalgalara Hertzin dalgaları denmiştir, şimdilerde ise radyo dalgaları denilmektedir.
Bu kesif Maxwell’ in elektromanyetik dalgaların hem ışık hem de radyo dalgaları halinde varolabileceği öngörüsünün doğruluğunu da kesinlikle ispatlamıştır.
Heinrich Hertz deneylerinde ilk kez ortasında elektriksel kıvılcımlar için boşluk olan ve radyatör olarak kullanılmak üzere bir adet indüksiyon bobinine bağlı bir çift birer metrelik tel kullanmıştır. Bu düzeneğe uçlardan iki geniş küre bağlanmıştır. Bu küreler ise rezonans için devrenin kapasitesini ayarlamakta kullanılmıştır. Alıcısı, telden bir araya gelen radyatör boşaldığında elektriksel kıvılcımların gözlenmesi için üzerinde boşluk olan bir levhadır. Alıcı, osilatörden birkaç yarda uzağa yerleştirilmiştir. Bu tellere zıt işaretli akım verildiğinde devre salınır. Bu osilatör aracılığıyla Hertz iki problemi çözmüştür:
Maxwell dalgalarını zamanlamıştır. (ışık ve radyo dalgalarının hızlarının eşitliği hususunda Maxwell yalnızca teori üretebilirken Hertz bunu kesin bir biçimde ispatlamıştır.)
Elektrik ve manyetik alanlar üretip onların tellerden ayrılarak Maxwell dalgaları gibi serbest bir biçimde hareket edebilmelerini sağlamıştır.
Bu gelişmeler neticesinde Hertz’ in öğrencileri çok etkilenmişlerdi ve bu harika buluşla neler yapılabileceğini düşünüyorlardı, fakat Hertz’ e göre düşünceleri Maxwell’ incilerden daha pratik değildi. Öğrencilerine, “Sonuçta hiç kullanışlı değil. Bu yalnızca Maestro Maxwell’ in yanılmadığını ispatladı.
Bu gizemli elektromanyetik dalgaları gözlerimizle göremiyoruz ama oradalar.” demiştir. Öğrencilerden birinin “Peki sırada ne var?” sorusuna ise omzunu silkerek alçakgönüllü, gösteriş meraklısı olmayan fakat uğraştığı şeyleri başarmak hususunda hırslı birisi olan Hertz, öğrencisini “Hiçbir şey, sanırım…” diyerek yanıtladı. Lakin teorik düzeyde bile Hertz’ in başarıları diğerleri aracılığıyla hemen fark edildi ve yeni bir elektrik çağının başladığı seklinde yorumlandı. Bir ingiliz fizikçisi olan Sir Oliver Heaviside, 1891’de “Üç yıl önce hiçbir yerde elektromanyetik dalga yoktu, artık her yerdeler” demiştir.
Heinrich Hertz, 1 Ocak 1894 tarihinde Almanya’nın Bonn kentinde öldü
Heinrich Hertz’in kuzeni, Gustav Ludwig Hertz, 1925 senesinde James Franck ile birlikte “bir elektronun, atom üzerindeki tesirinin idare edilmesine dair keşfettikleri kanunlar sebebiyle Nobel Fizik Ödülü’nü almışlardır.
Gustav Hertz’ in oğlu Carl Hellmuth Hertz ise medikal ultrasonu keşfeden kişi olmuştur.
