Selahattin Enis Atabeyoğlu, 1892 senesinde Antalya’da dünyaya geldi. Türkiye’de doğalcılığın ilk temsilcilerindendir. Gürcistan Atabek Hanedanı soyundan Jandarma Albayı Ahmed Enis Bey’in oğludur. Babasının jandarma subayı olması sebebiyle çocukluğu Anadolu’nun çeşitli yörelerinde geçti.
Küçük yaşta edebiyatla alakadar olmaya başladı. I. Dünya Savaşı’nda askere alınınca hukuk öğrenimini yarıda bırakmak zorunda kaldı, yedek subay olarak İstanbul’da görev yaptı. Heyet-i Âyan katipliği ve Seyr-i Sefain İdaresi Neşriyat Müdürlüğü yaptı.
Selahattin Enis 1912’de Tanin’de gazeteciliğe başladı. İkdam, Payitaht, İleri, Vakit, Son Saat, Cumhuriyet, Son Posta gibi gazetelerde düzeltilicilik, yazarlık, yazı işleri müdürlüğü görevlerinde bulundu. Fağfur, Şair, Nedim, Şebap, Düşünce dergilerinde paylaşımı yaptığı hikayelerde doğalcı akıma bağlı göründü; toplumsal poblemlerin ortaya konması gerektiğine inanan yazılar yayımladı.
Mütareke zamanında Kaplan adlı çok saldırgan, on beş günlük edebiyat dergisini çıkardı. Derginin başlığındaki “sert ve serbest sözlü edebi-içtimai mücadele risalesidir” kelimeleri derginin tutumunu ortaya koyuyordu. Çingeneler adlı hikayesi yüzünden kovuşturmaya uğradı. Öykü ve romanlarında genelde I. Dünya Savaşı senelerındaki İstanbul’un yozlaşmış çevrelerini konu aldı.
1918-1924 senelerı içinde yazdığı hikayelerinin on üç tanesinin toplandığı Bataklık Çiçeği, konuları, bireyleri, gerçekçi-doğalcı gözlem gücü, canlı, akıcı anlatma tekniği ile dikkati çekti. Yapıtları açık saçıklıkla suçlandı. En tanınmış romanı olan ve günlük şekilinde yazılan Zaniyeler, aşırı karamsarlığı bir yana bırakılırsa, Türkiye’nin I. Dünya Savaşı senelerındaki toplumsal yaşamını canlandıran kuvvetli romanlarından biridir.
Selahattin Enis, 11 Haziran 1942 tarihinde İstanbul’da vefat etti.
Selahattin Enis Eserleri (Bazıları)
1912 Neriman
1923 Zaniyeler
1924 Babaklık
1926 Sârâ
1926 Cehennem Yolcuları
1926 Orta Malı
1926 Ayarı Bozuklar
1927 Endam Aynası
