Veysel Şatıroğlu – Âşık Veysel, 25 Ekim 1894 senesinde Sivas ili Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Âşık Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı neticesinde birgözünü kaybetti. Diğer gözünü ise bir değneğin batması neticesinde kaybetti. Babasının, Âşık Veysel’e oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı.1933 senesinde tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer’in teşvikleriyle kendi kelimelerini yazıp söylemeye başladı.
Âşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Âşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri’nde saz hocalığı yaptı. 1965 senesinde özel kanunla maaş bağlandı. 1970’li senelerda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Âşık Veysel’in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. Şarkışla’da her sene adına şenlikler yapılır.
Eserlerinde Türkçe’si yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de mevcuttur. Şiirleri, Deyişler (1944) , Sazımdan Sesler (1950) , Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı. Âşık Veysel, 21 Mart 1973 yılnda akciğer kanseri neticesinde öldü
