Hamiyet Yüceses, (D. 1915 – Ö. 1996 İstanbul) Türk Sanat Müziği’nin en önemli seslerinden. Annesi Kadriye Hanım, babası marpuç tüccarı Halil Efendi’dir. Küçük yaşlarda sesinin güzelliği ile dikkat çekti. Hafız Burhan hayranı idi. Haseki’deki Hacı Kadın İlkokulu’nda okudu. Babasının işlerinin bozulmasi sebebiyle 11 yaşında sahnede şarkı söylemeye başladı. 4-5 yıl boyunca Anadolu’nun bir çok şehrinde çalıştıktan sonra Antep’te uzun bir süre kaldı.
Şöhreti İstanbul’a kadar geldi. 1932 senesinin başlarında Beyoğlu’nda ünlü Londra Birahanesi’nde Safiye Ayla’nın kadrosunda bulunan gazino çalışmalarını başlattı. Selahattin Pınar, Sadettin Kaynak, Yesari Asım Arsoy, Mısırlı İbrahim ve Bimen Şen’den özel dersler aldı. 1932 yılı Temmuz ayında Kadıköy Mısırlıoğlu Bahçesi’nde tertip edilen yarışmada Türkiye Ses Kraliçesi seçildi. 1933 senesinde eski İstanbul Radyosu’nda programlara çıktı. Sahibinin Sesi, Columbia ve Odeon firmalarına plaklar doldurdu. Soyadı kanunu çıktığında Sadettin Kaynak ve Selahattin Pınar’ın ısrarı ile “Yüceses” soyadını aldı. Sadettin Kaynak, Hamiyet’in sesine göre besteler yaptı: O Dudaklar, Yasemen, Kirpiklerinin Gölgesi gibi. Bu plaklar, devrinde satış rekorları kırdı.
1940 senesinde deniz astsubayı Fethi Yüceses ile evlendi. Eşi astsubay Fethi Yüceses’i 14 Temmuz 1942′de, denizcilik tarihinde Atılay faciası olarak geçen, Atılay adlı denizaltının batmasıyla kaybetti. Bu acıyla dile getirdiği “Gitti de Gelmeyiverdi” şarkısı çok ünlü oldu. Şöhreti; güftesi Abdülhak Hamit Tarhan’a, bestesi Mehmet Baha’ya ait olan, seslendirmesi bi hayli zor, “Makber” adlı şarkıyla daha da arttı. 1944 senesinde Kemal Mollaoğlu ile evlendi. Aynı zamanda İstanbul Belediye Konservatuarı Türk Müziği İcra Heyeti’nde görev aldı. 1946′da Hacı Arif Bey’in Bakmıyor Çeşm-i Siyah şarkısını, araya bir gazel ilave ederek okuması çok ilgi çekti. 1949 senesinde bu şarkıyı Odeon plaklarına okudu. Rekoru bugün bile kırılamayan bır satış yaptı. 1949 senesinde açılan yeni İstanbul Radyosu’nda 1953 yılı sonlarına kadar emisyon aldı. 1950 senesinde radyodan aldığı ücreti üniversıte talebeleri’ne bağışladı. Üniversite Talebe Birliği’de her sene düzenledikleri Edebiyat Yarışması’nda “Hamiyet Mükafatı” adı ile ödüller dağıttı.
Efsuncu Baba, Affet Beni Allahım, Kanun Namına,Soygun, İncili Çavuş, Mahallenin Namusu, Saz Ve Caz filmlerinde şarkı söylerken göründü.
Suriye, Lübnan, Kıbrıs, İsrail, Almanya ve ABD’de konserler verdi. BBC Radyosu’nda da program yaptı.
Taşlık Gazinosu, Maksim Gazinosu, Küçük Çiftlik Parkı, Kristal Gazinosu gibi dönemin İstanbul’unun en ünlü gazinolarında assolist olarak sahneye çıktı.
Hamiyet Yüceses, 10 Temmuz 1996 tarihinde Muğla’da vefat etmiştir.
