Konrad Lorenz, 7 Kasım 1903 senesinde Viyana’da dünyaya geldi. Çocukluğu, Viyana’ya pek uzak düşmeyen, Tuna nehri civarındaki Attenburg köyünde, babasının yaptırdığı koca bir konakta geçti.
Konrad, ördek yavruları, balıklar, köpekler ve türlü türlü hayvan besliyordu. Tavan arasını karga yavrularına küme yaptı. Bir kuş topluluğu ona ilk bilimsel malzemeyi sağladı. 11 yaşından bu yana Viyana’da Schottengymnasium’a sürdü.
Birinci Dünya Savaşı sırasında köyden kente ulaşım zorlaştığından, aile şehirde bir apartman dairesine taşındı.
Adolf Lorenz, oğlunun kendisi gibi tıpla uğraşmasın da ısrarlıydı. 1922’de Columbia Üniversitesinde tıbba hazırlık dersleri alması için onu New York’a gönderdi. Genç Lorenz bu işten tatmin kalmadı ve kısa zaman sonra evine döndü. Daha sonra Viyana Üniversitesine bağlı Tıp Fakültesine girdi.
Lorenz burada hekimlik mesleği edinmek yerine, anatomi bilimiyle uğraştı. Bunun yanı sıra yakın arkadaşı Bernard Rellman’ın düşüncelerinden etkileniyordu. İki arkadaş, doğa tarihi hususunda hemfikirdiler. Lorenz ilk makalesi “Karga Yavruları Üzerine Gözlemler”i 1927’de yayımladı. Bir yıl sonra tıp doktorasını bitirdi.
Lorenz, pratisyen hekimliği seçmedi. Onu cezbeden anatomiydi, o bölümde asistan oldu. Bu zamanda hayvanların doğal davranışları üzerine düzenli. çalışmalar yapan Oscar Heimoth ile tanıştı. Lorenz’in yaptığı bir çok gönderme Heinroth’tan çok şey öğrendiğini açıkça gösterir. Lorenz 1933’te zooloji doktorası aldı. Temel bilimsel çalışmaları 1926 ile 1938 içinde kalan döneme rastlar. Bugüne kadar incelemelerinı sürdürmesine karşın, büyük buluşlarını bu 12 yıllık dilimde yapmıştır.
Lorenz Tuna nehrini çok seviyordu. Tuna seyirlik manzara değildi onun için. 1930’lu senelerda bir gemi satın aldı. Ne var ki kaptan ehliyeti almak hiç de kolay olmamıştı. 1930 senesinde çocukluğundan beri tanıdığı Margarethe Gebhardt’la evlendi.
İkinci Dünya Savaşı sırasında bilimsel çalışmaları tamamen aksadı. Biyografisini yazan Alec Nisbett, onun safdil bir politikacı olduğunu, savaş patlamadan önce, Nazi rejiminin mahiyetini tam anlamıyla kavrayamadığını söyler. Tıp adamı nitelikleri onu askeri hekim olmaya sürükledi. 1941’den bu yana Polonya’da hizmet etti. Oradan Doğu Cephesine gitti ve 1944’te Ruslar aracılığıyla esir edildi. Büyük bölümü Sovyet Ermenistanı’nda olmak üzere, toplam üç yıl esir kaldı.
Savaştan sonra Almanya ve Avusturya’da bilimsel araştırmalar, işgal kuvvetlerinin zorbaca kontrolleri yüzünden büyük ölçüde aksamıştı. Sonunda 1948’de Göttingen’de Max Planck Enstitüsü kuruldu. Enstitüyü yöneten topluluk Lorenz’in incelemelerinı desteklemeye hazırdı. Lorenz, Altenberg’teki evini Enstitünün bir parçası ve bölge istasyonu olarak kullandı. 1951’de Baron von Romberg’in yardımları aracılığıyla, önce Balder’de, hemen arkasından Seewiessen’de tamamen etolojik araştırmalara vakfedilmiş bir enstitü kuruldu. Bu da Max Planck Enstitüsünün bir parçasıydı. Lorenz 1962’de Müdür oldu.
1974 senesinde Nobel Ödülünü, Niko Tinbergen ve Karl von Frisch ile paylaşımı yaptı.
